| 12 maja 2016 | w nawiązaniu do rozmowy o instalacjach telekomunikacyjnych w budynkach załączam paragraf o którym mówiłem: § 192a Mieszkania w budynku mieszkalnym wielorodzinnym i odrębne mieszkania w budynku zamieszkania zbiorowego należy wyposażyć w instalację wejściowej sygnalizacji dzwonkowej oraz w odpowiednią sygnalizację alarmowo-przyzywową dostosowaną do potrzeb osób niepełnosprawnych.Poprzednie brzmienie tego przepisu w starych Warunkach technicznych było inne: § 191 Mieszkania w budynku wielorodzinnym i odrębne mieszkania w budynku zamieszkania zbiorowego należy wyposażyć w instalację wejściowej sygnalizacji dzwonkowej, a w razie przeznaczenia ich dla osób niepełnosprawnych – również w odpowiednią sygnalizację alarmowo-przyzywową.Wyrzucając sformułowanie “a w razie przeznaczenia ich dla osób niepełnosprawnych” spowodowano, że wszystkie mieszkania w Polsce muszą być wyposażane w takową instalację, co oczywiście jest bezsensowne i jak widzę z praktyki – powszechnie ignorowane.pozdrawiam Witold
|
| 03 czerwa 2016 | Osobiście brałem czynny udział w powstawaniu nowelizacji rozporządzenia, ale nie pamiętam w szczegółach dyskusji na ten właśnie temat. Znam jednak genezę. Budynkowa instalacja telekomunikacyjna wg nowego rozporządzenia jest zupełnie inną instalacją, niż ta poprzednia. Obecnie budynki powinny być w pełni wyposażane we własną (budynkową) infrastrukturę teletechniczną. Poprzednio, aby zapewnić dla osób niepełnosprawnych dedykowaną instalację przyzywową należało wybudować taką instalację od podstaw. Obecnie taka instalacja będzie już gotowa w zakresie okablowania budynkowego i potrzebnych miejsc kolokacji urządzeń wspólnych. Pozostaje więc jedynie instalacja dostosowanych do indywidualnych potrzeb urządzeń końcowych w mieszkaniu osoby zainteresowanej i ewentualnie pewnych urządzeń zbiorczych, które także mogą być zastosowane zgodnie z potrzebami wspólnoty (poniżej opracowany przy moim współudziale dla Ministerstwa Cyfryzacji rozdział “Kodeksu Dobrych Praktyk budynkowych instalacji telekomunikacyjnych” poświęcony instalacji przyzywowej). Urządzenia końcowe natomiast nie są regulowane w przepisach budowlanych. Wykreślenie zapisu warunkowego podkreśla wielofunkcyjność przyjętej w rozporządzeniu infrastruktury. Instalacja ta daje możliwość zastosowania także wielu innych lokalnych systemów teletechnicznych, takich jak np. domofon, łączność lokalna, systemy zabezpieczeń, sterowania, odczytu, użytkowe, inteligentne itd. Ważne jest oczywiście, aby wspólnoty były świadome tych różnorodnych funkcji i żeby także były świadome obowiązku utrzymania w stałej sprawności technicznej i użytkowej tych instalacji.
Jacek Szymczak (STPXXI) |
